SL28
Charakterystyka ogólna
SL28 to jedna z najbardziej znanych i cenionych odmian kawowca pochodzących z Afryki. Od momentu selekcji w Kenii w latach 30. XX wieku, SL28 rozprzestrzeniła się na inne regiony kontynentu (szczególnie ważna jest w regionach uprawy Arabiki w Ugandzie), a także trafiła do Ameryki Łacińskiej.
Odmiana ta najlepiej sprawdza się na średnich i wysokich wysokościach, jest odporna na suszę, lecz podatna na najważniejsze choroby kawy. Jedną z jej wyróżniających cech jest rustykalność, czyli zdolność do przetrwania nawet wieloletnich zaniedbań – po czym może ponownie zacząć owocować. W Kenii można znaleźć drzewa SL28 mające 60–80 lat, które wciąż wydają owoce.
Historia selekcji
SL28 została wybrana w 1935 roku przez Scott Agricultural Laboratories (obecnie Narodowe Laboratoria Rolnicze – NARL) z pojedynczego drzewa należącego do populacji określanej jako Tanganyika Drought Resistant (odmiana odporna na suszę z Tanganiki). W 1931 roku główny inspektor kawy Scott Labs, A.D. Trench, odbył podróż do Tanganiki (obecnie Tanzania), gdzie zauważył kawowca odporną na suszę, choroby i szkodniki w rejonie Moduli. Zebrane nasiona przywieziono do laboratoriów w Kenii, gdzie potwierdzono ich odporność na suszę. Z tych prac wyselekcjonowano właśnie SL28, która okazała się najcenniejszym wynikiem intensywnej pracy hodowlanej tego okresu.
Nazwa „SL” pochodzi od oznaczenia drzew wybranych do badań w laboratoriach Scott Laboratories w latach 1935–1939.
Pochodzenie genetyczne
Najnowsze badania genetyczne potwierdziły, że SL28 należy do grupy genetycznej Bourbon, co potwierdza jej wysoką jakość filiżanki oraz dziedzictwo cenionej linii Arabiki.
Historia Scott Agricultural Laboratories
Scott Agricultural Laboratories zostały założone przez kolonialny rząd brytyjski w Kenii w 1922 roku. Ich zadaniem było prowadzenie badań rolniczych, doradztwo i szkolenia dla kenijskich rolników. W laboratoriach zatrudniano m.in. entomologa, mykologa i hodowcę roślin.
Sekcja kawy została przeniesiona do laboratoriów w 1934 roku i miała do dyspozycji 24 akry ziemi przeznaczone pod uprawy kawy. Nazwa jednostki pochodziła od budynków – pierwotnie sanatorium zbudowanego w 1913 roku, wykorzystywanego jako szpital wojenny podczas I wojny światowej, nazwanych na cześć dr. Henry’ego Scotta, szkockiego misjonarza. Po przejęciu przez Departament Rolnictwa, nazwano je Scott Agricultural Laboratories.
Zarówno Scott Laboratories w Kenii, jak i stacja badawcza w Lyamungo w Tanganice, stały się głównymi ośrodkami badań nad kawą w Afryce Wschodniej. Prace prowadzono we współpracy z prywatnymi plantatorami i obejmowały m.in. próby porównawcze, szczepienia, przycinanie, wpływ zacienienia oraz uprawy międzyplonowe.
W 1944 roku zdecydowano o przeniesieniu badań nad kawą do nowej stacji w Jacaranda Estates (około 32 km na północ od Ruiru), która rozpoczęła działalność w 1949 roku. Dodatkowe stacje powstały w Upper Kiambu (1957), Meru (1958), Kitale (1938), Lake Victoria (1959) oraz Kisii (1957).
