TYPICA

Pochodzenie i cechy ogólne

Typica to najsłynniejsza spośród odmian wywodzących się z grupy Typica. Jest to wysoka odmiana, która charakteryzuje się bardzo niską wydajnością, podatnością na najważniejsze choroby kawowca, a jednocześnie dobrą jakością filiżanki (cup quality). Grupa Typica, jak cała Arabika, ma swoje korzenie w południowo-zachodniej Etiopii.

Rozprzestrzenianie się z Etiopii do Indii i Azji Południowo-Wschodniej

W XV lub XVI wieku rośliny kawowca zostały przeniesione z Etiopii do Jemenu. Około 1700 roku nasiona z Jemenu zaczęto uprawiać w Indiach. W latach 1696 i 1699 nasiona kawy zostały wysłane z wybrzeża Malabaru w Indiach na wyspę Batavia (dzisiejsza Jawa w Indonezji). To właśnie z tych kilku nasion wywodzi się to, co obecnie znamy jako odmianę Typica.

Typica trafia do Europy

W 1706 roku jedna roślina Typica została przetransportowana z Jawy do Amsterdamu i umieszczona w ogrodzie botanicznym. W 1714 roku jedna z roślin została przekazana do Francji.

Rozprzestrzenianie się w Ameryce Południowej i na Karaibach

Z Niderlandów Typica trafiła w 1719 roku na szlaki handlu kolonialnego do niderlandzkiej Gujany (dzisiejszy Surinam), następnie do Kajenny (Gujana Francuska) w 1722 roku, a stamtąd do północnej części Brazylii w 1727 roku. Do południowej Brazylii odmiana dotarła między 1760 a 1770 rokiem.

Z kolei z Paryża rośliny Typica zostały wysłane w 1723 roku na wyspę Martynika na Karaibach. Brytyjczycy przetransportowali rośliny z Martyniki na Jamajkę w 1730 roku. W 1735 roku odmiana dotarła do Santo Domingo, a stamtąd nasiona trafiły na Kubę w 1748 roku. Następnie Typica pojawiła się w Kostaryce (1779) i Salwadorze (1840), dokąd została wysłana z Kuby.

Rozwój upraw w Ameryce Łacińskiej

Pod koniec XVIII wieku uprawy Typica rozprzestrzeniły się po Karaibach (Kuba, Portoryko, Santo Domingo), a także w Meksyku, Kolumbii oraz dalej w całej Ameryce Środkowej — wiadomo, że w Salwadorze była uprawiana już w 1740 roku.

Obecność współczesna

Do lat 40. XX wieku większość plantacji kawowych w Ameryce Południowej i Środkowej była obsadzona odmianą Typica. Ze względu na niską wydajność i wysoką podatność na choroby, odmiana ta została stopniowo wyparta przez bardziej odporne i wydajne typy. Mimo to Typica nadal jest szeroko uprawiana w Peru, Dominikanie i na Jamajce, gdzie nosi nazwę Jamaica Blue Mountain.